علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان
علائم و نشانه های رایج افسردگی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است تفاوت هایی نیز وجود داشته باشد. در کودکان، علائم افسردگی ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، وابستگی شدید، نگرانی و درد، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.
در نوجوانان، علائم ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، احساس منفی و بی ارزشی، عصبانیت، عملکرد ضعیف یا حضور ضعیف در مدرسه، احساس سوء تفاهم و حساسیت شدید، استفاده از مواد مخدر یا الکل تفریحی، پرخوری یا پرخوابی، آسیب رساندن به خود و اجتناب از تعامل اجتماعی باشد.
علائم افسردگی در بزرگسالان
افسردگی یک بخش طبیعی از افزایش سن نیست و هرگز نباید آن را سهل انگاری کرد. متأسفانه، افسردگی اغلب در افراد مسن تشخیص داده نمیشود و درمان نمیشود، و آنها ممکن است تمایلی به درخواست کمک نداشته باشند. علائم افسردگی ممکن است در افراد مسن متفاوت یا کمتر آشکار باشد، مانند:
- مشکلات حافظه یا تغییرات شخصیتی
- درد فیزیکی
- خستگی، از دست دادن اشتها، مشکلات خواب یا از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
- اغلب تمایل دارند در خانه بمانند.
- افکار یا احساسات خودکشی، به ویژه در مردان مسن
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر احساس افسردگی می کنید، در اسرع وقت به پزشک یا متخصص سلامت روان خود مراجعه کنید. اگر تمایلی به درمان ندارید، با یک دوست یا شخصی که به آن اعتماد دارید، صحبت کنید.
راه های حمایتی برای کودکان افسرده
در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای حمایت از فرزندتان انجام دهید، اگر فکر می کنید ممکن است افسرده باشد:
ببینید چه اتفاقی در حال رخ دادن است: از آنها بپرسید که چه احساسی دارند و بدون قضاوت یا توصیه گوش دهید. از افرادی که به آنها اعتماد دارید و فرزندتان را می شناسند، مانند یک معلم یا دوست صمیمی، بخواهید تا متوجه شوند که آیا متوجه چیزی شده اند که ممکن است آنها را نگران کند یا در واکنش آنها به چیزها تغییر کند.
با آنها وقت بگذرانید: سعی کنید با صحبت کردن یا انجام فعالیت های متناسب با سن آنها محیطی گرم، صمیمی و ارام ایجاد کنید که آنها از آن لذت ببرند. به زندگی آنها علاقه نشان دهید، مثلاً از انها بپرسید امروز مدرسه چطور بوده یا چه چیزی را در دوستانشان بیشتر دوست دارند.
عادت های مثبت را تشویق کنید: فرزندتان را تشویق کنید تا کارهایی را انجام دهد که معمولاً از آنها لذت می برد، به عادت های منظم غذا خوردن و خوابیدن پایبند باشد و فعال بماند. ورزش بهترین روش برای تقویت خلق و خوی آنهاست. موسیقی میتواند تأثیر زیادی بر خلق و خوی انها داشته باشد، بنابراین سعی کنید آهنگهایی را با هم گوش دهید که به آنها احساس مثبتی نسبت به زندگی بدهد.
اجازه دهید با شما صحبت کنند: بگذارید با شما صحبت کنند. با دقت به آنچه در مورد احساسشان می گویند، گوش کنید. هرگز فرزندتان را برای صحبت کردن تحت فشار قرار ندهید. او را در انجام برخی از فعالیت ها مانند نقاشی، کاردستی یا نوشتن افکار و تجربیاتش تشویق کنید.
از آنها را از محیط های استرس زا دور کنید: سعی کنید کودک خود را از موقعیت هایی که ممکن است استرس بیش از حد، بدرفتاری یا خشونت را تجربه کند، دور نگه دارید. رفتارها و واکنش های سالم را جایگزین استرس های زندگی خود قرار دهید.
علل افسردگی
دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث افسردگی می شود. عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از:
- تفاوت های بیولوژیکی: به نظر می رسد افراد مبتلا به افسردگی تغییرات فیزیکی در مغز خود دارند. اهمیت این تغییرات هنوز نامشخص است، اما ممکن است در نهایت به شناسایی دقیق علل کمک کند.
- اختلال در انتقال دهنده های عصبی در مغز: انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی طبیعی مغز هستند که احتمالاً در افسردگی نقش دارند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که تغییرات در عملکرد و تأثیر این انتقال دهنده های عصبی و نحوه تعامل آنها با سیستم عصبی که در حفظ ثبات خلق و خوی نقش دارند، ممکن است نقش مهمی در افسردگی و درمان آن داشته باشد.
- تغییر در هورمون ها: اختلالات هورمونی ممکن است در ایجاد یا تحریک افسردگی نقش داشته باشد. تغییرات هورمونی می تواند با بارداری و در طول هفته ها یا ماه ها پس از زایمان و مشکلات تیروئید، یائسگی یا شرایط دیگر ایجاد شود.
- ژنتیک: افسردگی در افرادی که خویشاوندان خونی آنها نیز به این عارضه مبتلا هستند، بیشتر است. محققان در تلاش برای یافتن ژن هایی هستند که ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد.